Rollercoaster 23 Lounge 22.00 uur Of hoe een eenmalig project goed uit de klauw kan lopen. Pieter Feddema en Minco Eggersman hadden namelijk een hoop goede ideeën en, hoe is het mogelijk, ook nog eens de financiële middelen om die ideeën op cd vast te leggen. Om de kosten in de hand te houden leek het ze wel aardig om die cd te ondersteunen met wat optredens en dan zou het weer gebeurd moeten zijn. Goddank liep het anders, en staat Rollercoaser 23 op de eerste Noorderslag van het nieuwe millennium. Het idee van beide oprichters was om triphop te mixen met allerlei invloeden, een beetje in de richting van Portishead, Lamb en Hooverphonic. Samples, drums in een loop en 'space guitar', van die dingen. Voor die cd riepen ze de hulp in van zanger-gitarist René de Vries, die op het conservatorium enige klappen van de zweep werden bijgebracht, en een professionele bassist, die nadien werd vervangen door Jaïr Sagström. Nee, dat Rollercoaster 23, daar zijn we nog niet vanaf. Nog lang niet.

The Flying Dutchman Lounge 23.30 uur The Flying Dutchman is Hanyo van Oosterom. Die man heeft nog veel meer op zijn kerfstok dan alleen The Flying Dutchman, maar daarover zometeen meer. Eerst dit. 'Trip to the core' heet het album dat Hanyo onder die naam gemaakt heeft. Gesampelde en af en toe flink gemanipuleerde drumloops krijgen gezelschap van 'echte' drums, hout-, staal- en water-percussie, soms angstwekkend vervreemdende samples uit het echte leven, gesampelde stemmen en meer van dat fraais. Niet slecht voor een man wiens muzikale loopbaan van start ging in soulfunkband The Frog, begin jaren tachtig. Hij werkte ook nog met Hans Dulfer, Archie Shepp en Het Paleis Van Boem, alvorens in '83 het 'audiovisuele ambientproject' Chi op te zetten. Hoever hij daarmee zijn tijd vooruit was, bleek toen in '96 oude Chi-opnames werden uitgebracht door cultlabel Staalplaat en het ineens goeie recensies regende. Kortom: 't is geen groentje, die Hanyo.

zea Lounge 01.00 uur Zelf schrijft Zea de groepsnaam consequent met kleine letters, maar zea, tja, zea. Er is er maar één e.e. cummings, vinden de Gebroeders Geurtsen, die Zea overigens best hoog hebben zitten. Want deze Amsterdammertjes, die voor het overgrote deel hun wortels in het Friese Makkum hebben, vernoemden zich tenslotte niet voor niets naar een nummer van dEUS (quod licet Jovi non licet bovi, maar dat terzijde). De vier jongetjes en het ene meisje van Zea houden best van popliedjes, maar als zo'n liedje een flinke slinger kan krijgen dan zullen ze het niet laten. Niet voor niets verschenen er al covers van Pixies- en Motorpsycho-nummers op respectievelijke 'tribute'-platen. Inmiddels hebben ze zich aan zulke invloeden ontworsteld en bouwen ze met hulp van gitaren, samples en ouderwetse analoge synthesizers hun eigen songconstructies op. Soms kaal, soms kleurrijk als de bonte hond. Soms ingetogen, soms uitzinnig hard. Vanaf begin 2000 is het allemaal thuis te beluisteren, op de debuut-cd 'Kowtow to an idiot'.

Wij feliciteren EuroSonic en Noorderslag met 5 jaar live aanwezigheid op het Internet:

© 1995-2000 vi / Iprecom Groep