Het is een tijdje stil geweest rond Caesar. En dat is jammer,
want dat was toch altijd een van de leukste bands die de hele Amsterdamse
gitaarscène, alsmede de Excelsior-school-van-melodieuze-gitaarbands
heeft opgeleverd. Ook al omdat Caesar niet bang was om af en toe
de gitaar de gitaar te laten, bijvoorbeeld. Die avontuurlijke mentaliteit
maakte Leaving Sparks zo'n gedurfde plaat. Helaas werd dat door
dè Steve Albini geproduceerde meesterwerkje niet door iedereen op
waarde geschat, wat wellicht de reden voor de recente adempauze
is geweest. Maar als wij voorman Roald van Oosten en zijn troep
een beetje kennen, dan slaat hij des te harder terug.
|
zie
ook bio popinstituut |
We haven't heard from Caesar for a while. Which is a pity, as
they were always one of the nicest bands to come out of Amsterdam
or the entire Excelsior school-of-melodious-guitar-bands for that
matter. All the more so because Caesar weren't afraid to abandon
the guitar occasionally. This adventurous mentality made Leaving
Sparks an brave album. Unfortunately not everybody appreciated this
little masterpiece, which may have been the reason for the recent
stop. But knowing front man Roald van Oosten and his gang, they'll
strike back even harder.
|
|
|