"Wist u dat Podgy geen platencontract heeft? Hint!"
zetten de snoodaards erbij in hun summier uitgevallen bio. Podgy
wil dus wel. Anders dan menige band vinden deze Grunnegers dat ze
dus wèl makkelijk in een hokje te plaatsen zijn - en dat
is wel weer reuze fris. Dat hokje heet emocore, die hippe richting
die uitbarstende gitaren koppelt aan uitbarstende drums, uitbarstende
bassen en uiterst uitbarstende vocalen. Een moshpit, zo'n ruimte
vooraan waar het voor de actief meeluisterende concerbezoeker aangenaam
botsen en springen is, acht de band absolute noodzaak om de optredens
optimaal op te sieren. Want de dynamiekwisselingen en genuanceerde
schreeuwpartijen die de pers hen toedicht moeten goed tot hun recht
komen.
|
|
"Did you know that Podgy does not have a record deal? Hint!"
And I quote from their biography. Podgy are willing. Willing and
able. They don't make a problem about being categorised either.
Emo-core is what the band from Groningen play. A mosh pit, a space
at the front where the concert goer can mosh and jump, is an absolute
necessity for their live shows. Because the changes in dynamics
and the carefully dosed outbursts of shouting the media ascribe
them need a good setting.
|
|
|