Dat Sandusky zich noemde naar een nummer van Uncle Tupelo en een
keer of wat in het voorprogramma van Slobberbone speelde moet de
liefhebber genoeg zeggen. De liefhebber van het betere alt.Americana-
annex nu-blues 'n'country-werk, dan nog altijd, want dat is grof
gezegd de sector waarin Sandusky opereert. Hmmm, de Geurtsens ruiken
de stal al. De vijf vrienden die Sandusky vormen sloten zich in
maart 1998 op in de oefenruimte om eerst es wat country-achtige
liedjes te fabrieken. Naderhand kwamen daar zaken bij als blues,
rock en, voor een beetje peper in de stoofpot, ruige garagetrash.
Dat mondharmonicaspeler Bob van Heur ook 'rare geluiden' in zijn
functie-omschrijving heeft staan is echt een pré. Dampende
optredens waren het gevolg, de demo's zorgden voor enthousiaste
reacties en zo komt Sandusky er wel.
|
|
Here's two hints: Sandusky was called after an Uncle Tupelo song
and did support shows with Slobberbone. Those of you who appreciate
alt.Americana annex nu-blues'n'country should know enough by now.
The five friends that form Sandusky locked themselves into the practice
room in March 1998 to try playing a couple of country songs. Later
on they added blues, rock and, to put in a little pepper, raw garage
trash. Harmonica player Bob van Heur also is in charge of the 'funny
noises' department. All this resulted in steaming live shows, their
demo's met with enthusiasm so there's nothing standing in the way
of Sandunsky anymore.
|
|
|