POPPRIJS NAAR SPINVIS

13 januari 2007

De Popprijs, de meest prestigieuze prijs voor Nederlandse popmuziek, is zaterdag 13 januari tijdens Noorderslag in Groningen uitgereikt aan Spinvis. Spinvis nam de prijs - een bedrag van 10.000 Euro en een beeld van Theo Mackaay - in ontvangst op het podium van de Buma Cultuur-zaal in De Oosterpoort. De groep verzorgde daarna een kort optreden.

De Popprijs werd in 1986 voor het eerst uitgereikt aan Mathilde Santing. Eenentwintig jaar later is de prijs de belangrijkste prijs voor popmuziek in Nederland en vindt de uitreiking - altijd een spannend moment - plaats in De Oosterpoort in Groningen, tijdens Noorderslag. Het geldbedrag van 10.000 Euro wordt ter beschikking gesteld door Buma Cultuur en Sena Performers.

De Popprijs wordt uitgereikt aan de band of artiest die in het afgelopen jaar de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan de Nederlandse popmuziek. Daarbij spelen zaken als bijzondere artistieke prestaties, nationaal en internationaal succes of een langdurige carrière spelen allen een rol, maar geen daarvan is doorslaggevend: het uiteindelijke oordeel is aan de jury. Vorig jaar viel de prijs ten deel aan Within Temptation. Andere Popprijswinnaars zijn Mathilde Santing (1986), The Nits (1987), Claw Boys Claw (1988), Herman Brood (1989), Urban Dance Squad (1990), The Ex (1991), The Scène (1992), Bettie Serveert (1993), 2 Unlimited (1994), Osdorp Posse (1995), Eboman (1996), Marco Borsato (1997), Junkie XL (1998), Postmen (1999), Arling & Cameron (2000), Anouk (2001), Tiësto (2002), Bløf (2003) en Ali B (2004).

Juryrapport De Popprijs 2005 Oorspronkelijkheid is een rekbaar begrip in de popmuziek. Alles lijkt gedaan, alles is gespeeld en hoe lang moeten we al niet wachten op een echt nieuw geluid? Iedere keer weer gaat de jury van de Popprijs op zoek naar niet allleen de meest succesvolle band of artiest van het dan lopende jaar, maar wordt er ook gekeken naar die muzikanten die eigenzinnigheid en originaliteit laten prevaleren boven geldingsdrang in de hitparade. Dergelijke artiesten zijn er altijd wel, er is altijd wel iemand die iets bedenkt dat nog niet eerder gedaan is. Alleen, wordt er wel naar geluisterd? De jury dient zich wel degelijk rekenschap af te leggen van het feit dat de met de Popprijs te lauweren band of artiest het afgelopen jaar ‘het meest betekend heeft voor de popmuziek in Nederland’. Dan tellen overwegingen als ‘we vinden het gewoon mooi’ niet mee. De muziek van de laureaat moet op z’n minst hoorbaar en het liefst onontkoombaar zijn geweest in het poplandschap van het boekjaar.

De winnaar van de Popprijs 2006 is sinds zijn betrekkelijk late debuut uit 2002 ieder jaar belangrijk kandidaat geweest in het juryberaad. Want ook toen viel niet alleen zijn volstrekt oorspronkelijke muzikale benadering van het fenomeen samplekunst op, maar ook de manier waarop hij tekstdichten in de Nederlandse taal naar een nieuw plan trok. Het succes werd met het jaar beter meetbaar, en de bekroning van dit debuut afgelopen jaar met een gouden plaat was een nieuw signaal voor de jury dat 2006 voor deze componist uit Nieuwegein wel goed zou komen. Het doorslaggevende signaal kwam met het verschijnen van zijn tweede studioalbum, dat een van de best verkopende cd’s van Kerstmis 2005 bleek te zijn. Dat laatste album toonde bovendien aan hoe anders hij durfde te klinken. Weg konden de verhalen over dat knutselen op een zolderkamer, dit waren grootse composities op plaat gezet met topmusici. En de liedjes zouden live nog aan glans winnen. Er volgden grote tournees, en lange rijen op de Parade. Tussendoor werd er ook nog tijd gevonden voor een al even oorspronkelijke cd met Simon Vinkenoog.