Rex

Binnenzaal, 23.30 tot 00.15

Wat doe je als de zomer koud, winderig en regenachtig uitvalt? U en wij boeken een vlucht naar zonnige kusten. Richard Janssen dook de studio in. Het bruine kleurtje dat u en wij opdeden zijn we al lang weer kwijt, maar de lol van Richard Janssen begint net. Hij kwam de studio uit wandelen met het mini-album Love Baby Love, een heuse soloplaat die hij op de markt slingerde onder de naam Rex. Gelimiteerd (tot 1000 stuks) en wel, met een handtekening op de koop toe. De man die eerst met de Fatal Flowers en later met Shine zijn stempel diep in de Nederlandse popgeschiedenis drukte, laat zich op Love Baby Love van een sobere kant zien. Het kan niet missen met zo'n titel: de liefde vormt de rode draad in de negen liedjes, die evenwel nog een behoorlijke verscheidenheid laten horen. De ene keer hoor je alleen stem en gitaar (het singer-songwriter-model) en de andere keer tref je een nummer aan dat geheel en al uit samples is opgebouwd. Een eigenwijze jongen, die Richard Janssen. En een groot talent. Niet voor het verzinnen van groepsnamen echter: in Amerika loopt al een tijdje een lo-fi-achtige groep rond die zich ook trots tooit met de naam Rex.