Zolang de oceanen dezer aardbol golven dragen, zolang zal er gesurfd worden. En waar gesurfd wordt, is surfmuziek. Al vanaf eind jaren vijftig staan er talloze combo's klaar om de soundtrack te verzorgen bij dat hedonistische gedoe op die plank. Merendeels instrumentaal, met een hoofdrol voor die metalige gitaarklank die eigenwijs de weg wijst door de golven. In de diepenring van Groningen zal je zelden echte surfers aantreffen, maar gelukkig hebben ze daar aan de voet van de Martinitoren wel de Firebirds. De groep van surf-aficionado Titus houdt al jaren de vlam van de surfgitaar levend. Helaas is dat prachtig-lullige orgeltje uit de bezetting verdwenen, maar daar staat tegenover dat de groep wel versterkt is met een gitarist die deserteerde uit de geestverwante stadgenoten Krontjong Devils. Zolang er golven klotsen, zolang zullen de Firebirds ons voorzien van bijpassende klanken.