Dit is iets voor mensen met stalen zenuwen. Nic Endo is een van de radicaalste vertegenwoordigers van de Digital Hardcore-scene. Wat heet, ze maakt deel uit van het DHR-paradepaardje Atari Teenage Riot, de band van spiritueel leider Alec Empire. Maar solo maakt Nic Endo bakken vol met extreme noise, zoals voor eigen verantwoordelijkheid valt na te checken op haar solodebuut White Heat. ATR zonder de beats, kortweg gezegd. En toch indrukwekkend, voor wie zijn oren ervoor openzet tenminste. Nic Endo heeft een Japanse moeder, een Duitse vader en werd geboren in Amerika. Ze groeide op in het saaie Frankfurt, waar ze zeer tot haar ongenoegen werd gedwongen tot het nemen van pianolessen. Liever luisterde ze naar alternatieve rock (Sonic Youth, Rage Against The Machine), extreme hiphop (Public Enemy) en, de meest avontuurlijke muziek van allemaal, jazz (John Coltrane, Charles Mingus). Ze vertrok naar Berlijn, waar ze al snel contact kreeg met de DHR-scene die ze al een beetje kende van Empires soloplaat Generation Star Wars, een plaat die diepe indruk op haar maakte. Het duurde zelfs niet lang voor ze werd opgenomen in Atari Teenage Riot, waar ze druk ging improviseren met noise, distortion en andere zaken die niets te maken hebben met Mooie Liedjes, maar alles met de punky kant van elektronische muziek. Dit wordt een optreden om niet snel te vergeten, of je nu na één nummer gillend de uitgang opzoekt of aan de speakers gekleefd raakt.