Weemoed en melancholie. Mooie emoties, die zich uitstekend lenen om per gitaar voor het voetlicht gebracht te worden. De drie van Half A Day zijn daar allang achter. Sterker nog, ze hebben stuk voor stuk de nodige ervaring in het omzetten van herfstige sferen in sfeervolle gitaarpopsongs. Ze zaten ieder voor zich in verschillende bands en samen zelfs in Wishing Tree, dat het nog tot een platencontract in Italië schopte. De podiumervaring die ze op die manier in de loop der jaren verzameld hebben, komt ze goed van pas in Half A Day. En inmiddels zijn ze er natuurlijk ook achter hoe je dat nou doet, een mooie, verrassende popsong schrijven. Want verrassend zijn ze altijd, de bloemen die deze drie uit hun songschrijverstalent plukken. Nu eens is het onvervalste, dwarse rock, dan weer komt er zo'n mooie, breekbare ballade uit de speakers zetten. Wie zich iets voor kan stellen bij Dinosaur Jr., Built To Spill, Sebadoh, American Music Club en de vroege Smashing Pumpkins komt aardig in de richting bij het inkaderen van Half A Day.