Al Bundy (van de meesterlijke sitcom Married With Children) maakte van het edele vak van schoenenverkoper een metafoor voor het menselijk tekort, de totale onmogelijkheid om iets fatsoenlijks van je leven te maken. Ilse de Lange benutte dat beroep als springplank voor een ongekend succesvolle bliksemcarriëre. Ilse de Lange werd Ilse DeLange, countryster uit Almelo. Het 21-jarige supertalent wist een contract in de wacht te slepen bij de immense platenmaatschappij Warner en nam in Nashville, bakermat van de country, een CD op die een groot succes genoemd mag worden. Ilse heeft de country in haar vingers, sterker nog, 't komt diep vanuit de tenen bij haar. Niet slecht voor een zangeres, die op haar achtste al haar eerste playback-wedstrijd won, waarna ze doordrong tot het regionale talentenjachten- en soundmix-circuit en ze het zelfs bracht tot de voorronden van de Hennie Huisman Imitatio Revue. Het eerste lied dat ze live zong was Paper Roses - van Mary Osmond weliswaar, maar toch een onvervalste country-tranentrekker. Dankzij Joop Liefland, die als haar ontdekker de geschiedenisboeken in zal gaan, kreeg ze vaste grond onder de voeten in het Nederlandse countrycircuit, waar jaren geleden al gretige platenmaatschappijen met contracten begonnen te zwaaien. Maar Ilse, die wist dat ze de tijd had en die ook maar moest nemen, hield de boot af. Tot ze de tijd rijp achtte - met het bekende resultaat. Een plaat, World Of Hurt, om 'u' tegen te zeggen. Geen country voor en door rednecks, geen conservatieve sentimenten, maar een 'rootsy' sound die tegelijk de liefhebber van de betere pop aan zal spreken.