Verwar deze Lemming nou niet met de gelijknamige horror-rockgroep die een jaar of twintig geleden het vaderlandse podiumcircuit onveilig maakte. Deze Lemming komt uit Amsterdam, bestaat sinds de herfst van '96 en werd aan het werk gezet door wat we onderhand wel de Britpop-revolutie mogen noemen. Dankzij de verrichtingen van bands als Radiohead, Manic Street Preachers en The Verve groeide immers het besef dat 't weer mocht, classicistische gitaarpop en mooie liedjes. De mannen van Lemming konden hun geheime voorkeuren weer botvieren: Beatles, Rolling Stones, Kinks, Small Faces, Sex Pistols, Clash. De hele Britse gitaarpoptraditie in al haar incarnaties, kortom, van de jaren zestig tot het huidige fin de millennium. Het ligt allemaal voor het grijpen en Lemming graait enthousiast mee. Toch is hier niet alleen enthousiaste kopieerlust aan het werk, want zoals het hoort weet Lemming er iets eigens van te maken. Al was het maar omdat men een toetsenman in de gelederen heeft, die bovendien toegang heeft tot een complete geluidenbibliotheek. Bovendien bezingt Lemming graag de donkere kanten van het leven. En hoe droevig dat soms kan zijn, je weet tenslotte hoe lemmingen in het echt aan hun eind komen, 't levert vaak wel de mooiste muziek op.